برفک دهان یک عفونت قارچی دهان است. مسری نیست و معمولاً با داروهای ضد قارچ درمان می شود.
به آن کاندیدوز دهانی (یا کاندیازیس) نیز گفته می شود زیرا توسط گروهی از مخمرها به نام کاندیدا ایجاد می شود.
به شما توصیه می کنیم با پزشک عمومی خود تماس بگیرید اگر:
علائم بروز برفک دهان که می تواند شامل موارد زیر باشد:
لکه‌های سفید (پلاک) در دهان که اغلب می‌توان آنها را پاک کرد و قسمت‌های قرمز رنگی را به جای گذاشت که ممکن است کمی خونریزی کند.
از دست دادن چشایی یا طعم ناخوشایند در دهان
قرمزی داخل دهان و گلو
ترک در گوشه های دهان
احساس دردناک و سوزش در دهان
در برخی موارد، علائم برفک دهان می تواند خوردن و آشامیدن را دشوار کند.
اگر درمان نشود، علائم اغلب باقی می‌مانند و دهان شما همچنان احساس ناراحتی می‌کند.
در موارد شدید که درمان نشده رها می شوند، خطر گسترش بیشتر عفونت به بدن شما نیز وجود دارد که می تواند جدی باشد.
پزشک عمومی شما معمولاً قادر خواهد بود برفک دهان را به سادگی با معاینه دهان شما تشخیص دهد. گاهی اوقات ممکن است آزمایش خون را برای بررسی شرایط خاص مرتبط با برفک دهان مانند دیابت و کمبودهای تغذیه ای توصیه کنند.
چه چیزی باعث برفک دهان می شود؟
تعداد کمی از قارچ کاندیدا به طور طبیعی در دهان و دستگاه گوارش اکثر افراد یافت می شود. آنها معمولاً مشکلی ایجاد نمی کنند، اما در صورت تکثیر می توانند منجر به برفک دهان شوند.
دلایل متعددی وجود دارد که ممکن است این اتفاق بیفتد، از جمله:
مصرف یک دوره آنتی بیوتیک، به ویژه در یک دوره طولانی یا با دوز بالا
مصرف داروهای کورتیکواستروئیدی استنشاقی برای آسم
استفاده از پروتزهای مصنوعی (دندان های مصنوعی)، به خصوص اگر به درستی روی آنها قرار نگیرد
داشتن بهداشت ضعیف دهان
داشتن دهان خشک، یا به دلیل یک بیماری پزشکی یا دارویی که مصرف می کنید
سیگار کشیدن
انجام شیمی درمانی یا رادیوتراپی برای درمان سرطان
نوزادان، کودکان خردسال و افراد مسن در معرض خطر بالایی برای ابتلا به برفک دهان هستند، مانند افرادی که برخی از بیماری‌های زمینه‌ای از جمله دیابت، کمبود آهن یا کمبود ویتامین B12، تیروئید کم‌کار (کم‌کاری تیروئید) و HIV دارند.
از آنجایی که بیشتر افراد در حال حاضر قارچ های کاندیدا را در دهان خود دارند، برفک دهان مسری نیست. این بدان معنی است که نمی توان آن را به دیگران منتقل کرد.
درمان برفک دهان
برفک دهان معمولاً با داروهای ضد قارچ قابل درمان است. اینها معمولاً به شکل ژل یا مایعی هستند که مستقیماً داخل دهان می‌مالید (داروهای موضعی)، اگرچه گاهی اوقات از قرص یا کپسول استفاده می‌شود.
معمولاً باید از داروهای موضعی چندین بار در روز برای حدود 7 تا 14 روز استفاده شود. قرص یا کپسول معمولا یک بار در روز مصرف می شود.
این داروها اغلب عوارض جانبی ندارند، اگرچه برخی از آنها می توانند باعث تهوع (احساس بیماری)، استفراغ، نفخ، درد شکم (شکم) و اسهال شوند.
اگر تصور می‌شود که آنتی‌بیوتیک‌ها یا کورتیکواستروئیدها باعث برفک دهان شما می‌شوند، ممکن است لازم باشد دارو – یا روش تحویل آن – تغییر یا دوز کاهش یابد.
پیشگیری از برفک دهان
تعدادی کار وجود دارد که می توانید برای کاهش شانس ابتلا به برفک دهان انجام دهید.
بعد از غذا دهان خود را بشویید
دندان های خود را دو بار در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید
به طور منظم نخ دندان بکشید
به طور منظم برای معاینه به دندانپزشک خود مراجعه کنید، حتی اگر از دندان مصنوعی استفاده می کنید یا دندان طبیعی ندارید
هر شب پروتزهای مصنوعی خود را بردارید و قبل از خیساندن آنها در محلول آب و قرص های تمیز کننده دندان مصنوعی، آنها را با خمیر یا آب و صابون تمیز کنید.
اگر از دندان مصنوعی استفاده می‌کنید یا دندان‌های طبیعی ندارید یا دندان‌های طبیعی کمی دارید، لثه‌ها، زبان و داخل دهان خود را با یک مسواک نرم دو بار در روز مسواک بزنید.
اگر دندان مصنوعی شما به درستی جا نیفتاده به دندانپزشک خود مراجعه کنید
اگر سیگار می کشید سیگار را ترک کنید
دهان خود را با آب بشویید و بعد از استفاده از استنشاقی کورتیکواستروئیدی آن را تف کنید و هنگام مصرف دارو از اسپیسر (سیلندری پلاستیکی که به دستگاه تنفسی متصل می شود) استفاده کنید.
اطمینان حاصل کنید که هر بیماری زمینه ای که دارید، مانند دیابت، به خوبی کنترل می شود
اگر شرایطی دارید یا تحت درمان هستید که می تواند شما را در معرض خطر ابتلا به برفک دهان قرار دهد، پزشک ممکن است برای جلوگیری از این اتفاق، مصرف یک دوره داروهای ضد قارچ را توصیه کند.
اگر در رابطه با برفک دندان یا درمان ان سوالی دارید می توانید با مشاوران ما تماس بگیرید تا ان ها شما را راهنمایی کنند و در اولین فرصت با دکتر دندان پزشک ارتباط بگیرید و بتوانید ان را بهبود بخشید.